Socjologia

Małgorzata Skowrońska

DYSTANS SPOŁECZNY WOBEC OSÓB HOMOSEKSUALNYCH

Mechanizmy, uzasadnienia, strategie dyskursywne

Wspólnie z autorką pochylamy się z jednej strony nad odmiennością społeczności LGBT+, a z drugiej – nad dystansem społecznym, aż nazbyt bezpardonowo manifestowanym wobec osób nieheteronormatywnych w Polsce, i to w czasach, kiedy w całym świecie euro-amerykańskim mamy do czynienia z wielką zmianą postaw.

Przełożyła Joanna Stryjczyk

Prawo to jedna z ważniejszych form porządkowania relacji społecznych. Z tego powodu stanowi przedmiot opracowań filozoficznych, reprezentujących wiele rozmaitych doktryn i technik, proponujących wykorzystanie różnych narzędzi w dziedzinie życia społecznego. Powstanie nauk społecznych doprowadziło do tego, że na prawo zaczęto patrzeć z innego miejsca; stało się ono nie tylko źródłem prawowitości czy instrumentem normatywnym, lecz także przedmiotem refleksji socjologicznej, antropologicznej i językoznawczej.

 Przełożyła Agnieszka Karpowicz

Bieda może być rozumiana jako brak lub niewystarczająca ilość środków pozwalających zaspokoić najpilniejsze potrzeby. To określenie wywołuje także kwestie etyczne, dotyczące związku między nierównością a niesprawiedliwością.

Przełożyła Anna Gąsior-Niemiec

Wizja egzotycznej erotyki i seksualizmu, a zwłaszcza wizerunek kobiety Wschodu pozwalały na uwolnienie emocji, skrywanych bądź wypieranych przez chrześcijańskie kanony etyczne i obyczajowe.

Przełożyły Ewa Klekot i Ewa Szul-Skjoeldkrona

 Monografia Stevena Lukesa jest uważana za najlepszą książkę o Durkheimie, za dzieło podstawowe, referencyjne. Zawiera gruntowną analizę socjologii Durkheima, powiązaną z jego biografią, ale co ważniejsze – z szerszym kontekstem intelektualnym, kulturowym i społecznym.

Przełożyła Iwona Piechnik

Éric Maigret, profesor socjologii mediów na Uniwersytecie Paris III, Sorbonne-Nouvelle, pracownik naukowy w Krajowym Centrum Badań Naukowych, wykładowca w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu. Chociaż rola mediów masowych jest w sferze społecznej be...

Książka podejmuje problem metodologiczny, z którym borykają się nauki społeczne. Polega on na tym, że poziom pomiaru, jakim dysponujemy, nie jest wystarczający, aby w sposób uprawniony móc wykorzystać pełną gamę dostępnych metod statystycznych. Wiele z tych metod zakłada, że mamy do czynienia z „silnym” pomiarem, a więc ze zmiennymi posiadającymi jednostkę. Tymczasem w socjologii i innych pokrewnych dziedzinach wiedzy najczęściej mamy do czynienia z danymi, które co najwyżej reprezentują uporządkowania. Tego typu zmienne będą tutaj głównym obiektem zainteresowania.

Przełożył Marcin Frybes

Kryzys pierwszej dekady XXI w. ujawnił się wprawdzie w obszarze gospodarki, jednak nie ogranicza się do zjawisk natury ekonomicznej. Ma wymiar społeczny, polityczny, kulturowy. Tylko socjologia może ukazać te pozaekonomiczne aspekty kryzysu, niezwykle istotne do jego objaśnienia.

Polska historiografia stroni od wgłębiania się w problemy stosunków polsko-żydowskich, jest to bowiem temat obarczony emocjami, a zarazem bardzo istotny dla tożsamości Polaków. Wraz z poszerzaniem się zakresów badań historycznych coraz wyraźniej ujawniają się białe plamy w dziejach mniejszości zamieszkujących ziemie polskie.

Znaczna część zamieszczonych w tym tomiku tekstów ukazywała się w ostatnich latach w biuletynie Polskiego Towarzystwa Socjologicznego „Informacja Bieżąca”, najczęściej pod kryptonimem Ankor. Najżywszy odzew wywołały limeryki. Niektórzy socjologowie, a nawet ich spadkobiercy, poczuli się bardzo urażeni, autor zaś wzywany był do publicznych przeprosin.

Kiedy ktoś pyta, co to znaczy, że prawo ma godność, odpowiadamy: znaczy to tylko tyle (i aż tyle), że strzeże godności człowieka, a więc w jednakowym stopniu przypisuje podstawowe uprawnienia i wolności wszystkim ludziom i na wszystkich nakłada w dziedzinie praw publicznych te same obowiązki.

Kiedy ktoś pyta, co to znaczy, że prawo ma godność, odpowiadamy: znaczy to tylko tyle (i aż tyle), że strzeże godności człowieka, a więc w jednakowym stopniu przypisuje podstawowe uprawnienia i wolności wszystkim ludziom i na wszystkich nakłada w dziedzinie praw publicznych te same obowiązki.

Autor przedstawia zagadnienia, które jego zdaniem nie należą do głównego nurtu refleksji socjologicznej i nie są przedstawiane w podręcznikach akademickich i w popularnych wyborach.

Książka zawiera zarys historyczny kształtowania się dyscypliny naukowej, jaką jest socjologia prawa, idee formułowane przez jej klasyków i najwybitniejszych przedstawicieli, problemy pogranicza i demarkacji, kwestie pojęciowe i składający się na tę dziedzinę wiedzy korpus tematów zasadniczych, a także przegląd stosowanych metod badawczych.

Koncentracja na odbiorcy i jego podmiotowości staje się dla autorki sposobem na pisanie społecznej teorii mediów. Wnikliwej analizie poddaje ona ukryte założenia na temat rozumienia zarówno samej kultury, jak i koncepcji jednostki jako jej uczestnika.

Praca jest pisana z intencją dostarczenia czytelnikowi „zwykłego” przewodnika po terminach, za pomocą których Bourdieu konstruuje swoją rozległą koncepcję socjologii sztuki, i po dziełach, w których Bourdieu zdawał sprawę ze swoich socjologicznych badań na sztuką i jej odbiorem. Ten przewodnik jest kompetentnym wykładem całej struktury myślowej i całego doświadczenia badawczego francuskiego socjologa sztuki.

Książka przedstawia proces kształtowania się określonych postaw społecznych, stawania się świadomym działaczem organizacji pozarządowych, organizacji zaangażowanych politycznie, związków zawodowych. Autorkę interesuje zderzenie tożsamości jednostki z tożsamością działacza i wpływ tej ostatniej na życie codzienne respondentów.

Socjologia to coś więcej niż idee, teorie i wyniki badań. To także instytucje naukowe, badania, metody oraz ludzie, którzy je stworzyli. O nich jest ta książka. Składa się z kilkunastu rozpraw i szkiców poświęconych życiu socjologii w Polsce, od końca XIX do początków XXI w.