Menu
- ZAPOWIEDZI(0)
- Antropologia(15)
- Aforyzmy(6)
- Architektura(1)
- Biografie(3)
- e-book(0)
- Ekonomia(5)
- Etyka(1)
- Filozofia(96)
- Fizyka(1)
- Historia(41)
- Historia literatury(2)
- Językoznawstwo(1)
- Kulturoznawstwo(5)
- Literatura piękna(3)
- Literaturoznawstwo(5)
- Mediologia(4)
- Nasze serie(189)
- Politologia(6)
- Prawo(20)
- Psychologia(3)
- Socjologia(137)
- Utwory poetyckie(6)
- Varia(3)
- Nowości
- Promocje
Wyszukiwarka
Producenci
Zaloguj się
Jean-Claude Kaufmann, Ego. Socjologia jednostki. Inna wizja człowieka i konstrukcji podmiotu PRODUKT NIEDOSTĘPNY
Dostępność:
brak towaru
Cena:
zawiera 5% VAT, bez kosztów dostawy
23.00
Cena w innych sklepach:
39,50 zł
towar niedostępny
dodaj do przechowalni
Opis
Przełożył Krzysztof Wakar
Jean-Claude Kaufmann jest socjologiem, dyrektorem badań w CNRS (Ośrodek badań nad więziami społecznymi, Uniwersytet Paris 5 - Sorbona). W wydawnictwie Nathan opublikował prace La Trame conjugale, Corps de femmes, regards d'hommes, Le Cour a l'ouvrage, La Femme seule et le Prince charmant, których wyniki ilustrują jego rozważania teoretyczne.
Zagadnienie jednostki stanowi coś w rodzaju czarnej dziury w socjologii. Pomijanie tego problemu tworzy warunki, w których dochodzi do jałowego starcia między różnymi szkołami (determinizm przeciwstawiony wolności sprawcy), i sprawia, że próby analizy konkretnych powiązań są zdane na niepowodzenie. Podkreślił to już Norbert Elias, twierdząc, że bez dekonstrukcji kategorii jednostki postęp jest rzeczą niemożliwą.
Po opisaniu tego zagadnienia z perspektywy historycznej, Jean-Claude Kaufmann kontynuuje tę dekonstrukcję, szczegółowo badając społeczne wytwarzanie jednostek i ich zdolności do inicjatywy. Dawne, zaktualizowane pojęcie przyzwyczajenia umożliwia uświadomienie dynamiki wcielonych schematów operacyjnych. Wcielenie, o którym mówi się w wielu ujęciach teoretycznych, między innymi u Pierre'a Bourdieu, nie było nigdy przedmiotem ścisłej analizy. Jego analiza w pracy Kaufmanna prowadzi do kilku wielkich niespodzianek, takich jak to, że wcielenie zachodzi poza ciałem biologicznym, a interioryzacja jest wewnętrznie eksterioryzacją. Konfrontacja z habitusem w rozumieniu Bourdieu określa w nieoczekiwany sposób narzędzie analizy dążenia historii, zwłaszcza zaś indywidualizacji, jego zasadniczym czynnikiem jest bowiem historyczna różnica między habitusem a przyzwyczajeniami.
Wnioski przyjmują postać kolejnych paradoksów. Mimo że jednostka jako byt materialny zostaje rozłożona i jawi się jako proces otwarty i nietrwały, indywidualizacja stanowi podstawowy klucz służący do eksplikacji zmiany społecznej. W centrum tej sprzeczności, której nie należy omijać, lecz zrozumieć jej przyczyny, krzyżują się determinizm i inicjatywa indywidualna. Perspektywy otwarte przez pracę Kaufmanna są z poznawczego punktu widzenia perspektywami socjologii dialektycznej.
Zagadnienie jednostki stanowi coś w rodzaju czarnej dziury w socjologii. Pomijanie tego problemu tworzy warunki, w których dochodzi do jałowego starcia między różnymi szkołami (determinizm przeciwstawiony wolności sprawcy), i sprawia, że próby analizy konkretnych powiązań są zdane na niepowodzenie. Podkreślił to już Norbert Elias, twierdząc, że bez dekonstrukcji kategorii jednostki postęp jest rzeczą niemożliwą.
Po opisaniu tego zagadnienia z perspektywy historycznej, Jean-Claude Kaufmann kontynuuje tę dekonstrukcję, szczegółowo badając społeczne wytwarzanie jednostek i ich zdolności do inicjatywy. Dawne, zaktualizowane pojęcie przyzwyczajenia umożliwia uświadomienie dynamiki wcielonych schematów operacyjnych. Wcielenie, o którym mówi się w wielu ujęciach teoretycznych, między innymi u Pierre'a Bourdieu, nie było nigdy przedmiotem ścisłej analizy. Jego analiza w pracy Kaufmanna prowadzi do kilku wielkich niespodzianek, takich jak to, że wcielenie zachodzi poza ciałem biologicznym, a interioryzacja jest wewnętrznie eksterioryzacją. Konfrontacja z habitusem w rozumieniu Bourdieu określa w nieoczekiwany sposób narzędzie analizy dążenia historii, zwłaszcza zaś indywidualizacji, jego zasadniczym czynnikiem jest bowiem historyczna różnica między habitusem a przyzwyczajeniami.
Wnioski przyjmują postać kolejnych paradoksów. Mimo że jednostka jako byt materialny zostaje rozłożona i jawi się jako proces otwarty i nietrwały, indywidualizacja stanowi podstawowy klucz służący do eksplikacji zmiany społecznej. W centrum tej sprzeczności, której nie należy omijać, lecz zrozumieć jej przyczyny, krzyżują się determinizm i inicjatywa indywidualna. Perspektywy otwarte przez pracę Kaufmanna są z poznawczego punktu widzenia perspektywami socjologii dialektycznej.
Rok wydania: 2004
Wydanie pierwsze
Format B5
Liczba stron: 292
Oprawa twarda
ISBN 83-88164-77-5
Cena katalogowa 39,50 zł
Projekt okładki i stron tytułowych: Ireneusz Sakowski
Koszty dostawy
Cena nie zawiera ewentualnych kosztów płatności
Kraj wysyłki:
Wyświetlane są wszystkie opinie (pozytywne i negatywne). Nie weryfikujemy, czy pochodzą one od klientów, którzy kupili dany produkt.