


Marek Kamiński, Ernest Szum, Janosik Podlaski. Józefa Koryckiego prywatna wojna z komunizmem
Cena regularna:
towar niedostępny

Opis
Józef Korycki przez całe dorosłe życie walczył z komunizmem. Nazwany przez Podlasian Janosikiem Podlaskim, rabował sołtysów i innych przedstawicieli peerelowskiej władzy, a pieniądze rozdawał biednym chłopom. Dla peerelowskiego aparatu propagandowego pozostawał zwykłym bandytą.
Urodzony w 1934 roku Józef Korycki przez całe dorosłe życie walczył z komunizmem. Nazwany przez Podlasian Janosikiem Podlaskim, rabował sołtysów i innych przedstawicieli peerelowskiej władzy, a pieniądze rozdawał biednym chłopom. W stanie wojennym władza ochrzciła go „wrogiem publicznym numer 1”. Po kilku nieudanych obławach został wreszcie osaczony w lesie przez armię milicji i wojska 14 maja 1982 roku. Nie widząc szansy na ucieczkę, krzyknął „Niech żyje Polska!” i strzelił sobie w głowę z sowieckiego pistoletu nagant. Po kilku dniach obudził się w szpitalu, częściowo sparaliżowany. Następne cztery lata, walcząc z paraliżem, spędził w więzieniu na Rakowieckiej, szykanowany przez administrację. Nigdy się nie poddał.
Spis treści
Fragmenty
Losy Koryckiego są niepodzielnie związane z Podlasiem, jego „małą ojczyzną”, w której się wychował i działał. Podlasie jest regionem zróżnicowanym etnicznie i kulturowo. Mieszkają tam zgodnie obok siebie prawosławni, katolicy i muzułmanie. Zwyczaje polskie przeplatają się z białoruskimi, ukraińskimi i tatarskimi. Podlasia nie ominęły żadne spiskowe i wojenne działania w walce o utrzymanie lub odzyskanie niepodległości państwa polskiego. W ciągu wielu lat, w powstaniach i podczas wojen, ukształtowały się tu silne tradycje walki partyzanckiej prowadzonej przeciw obcej władzy przy wsparciu lokalnych społeczności. W owe tradycje wpisuje się działalność Koryckiego. […]
Korycki od wczesnej młodości spędzonej w terrorze państwowego stalinizmu aż po kres w równie antyobywatelskim stanie wojennym nieprzerwanie toczył w imię wolności swoją prywatną wojnę z komunizmem i Polską „ludową”. […]
Antykomunista Korycki buntował się, organizował zbrojne grupy i usiłował wieść wolne życie poza ramami znienawidzonego systemu. Nie był to tylko bunt młodości „przeciwko złemu światu”, ale dojrzała politycznie i społecznie postawa, która z czasem znalazła silniejsze wsparcie moralne i umocowanie organizacyjne w rozwijającej się w Polsce działalności opozycyjnej oraz oporze wobec komunizmu coraz szerszych kręgów społecznych. […]
Dla rządzących ówczesnym państwem polskim komunistów, a także peerelowskiego aparatu propagandowego Korycki pozostawał zwykłym bandytą. W świadomości mieszkańców Podlasia Korycki funkcjonował jako bohater i dobroczyńca zarazem. […]
Antypaństwową działalność wymierzoną w komunistyczną władzę Korycki prowadził motywowany ekstremalnie rozumianą ideą wolności. Odwoływał się nie tylko do środków przemocowych, ale też do metod non violence — uświadamiał ludzi, redagując i rozpowszechniając antykomunistyczne ulotki (osobiście przybijał je np. na drzwiach kościoła w Radzyniu Podlaskim), pisał listy protestacyjne. Po wprowadzeniu stanu wojennego, zwanego potocznie „wojną polsko-jaruzelską”, wysłał list do Wojciecha Jaruzelskiego. Jak opowiadał później współwięźniowi — „krwią serdeczną” napisał: „Panie Generale, dlaczego Pan Polsce wojnę wypowiedział?”. Aktywność swoją uważał za przejaw obywatelskiego buntu przeciw zniewoleniu ze strony komunistycznej władzy, jej ideologii i metod wdrażania jej w życie społeczne narodu. […]
Koncepcja bandytyzmu ideowego zakłada motywowane ideowo działania kryminalne, mające na celu przejmowanie własności jednostek i grup uprzywilejowanych, bez względu na istniejący porządek prawny. Do katalogu takich działań należą włamania, napady, szantaż, zastraszanie, porwania, a niekiedy zabójstwa. Wszystkich tych czynów dokonywał Korycki (chociaż są poważne wątpliwości co do przypisywanego mu zabójstwa), a przyświecała mu idea walki ze znienawidzonym przezeń komunistycznym państwem polskim.
Wyświetlane są wszystkie opinie (pozytywne i negatywne). Nie weryfikujemy, czy pochodzą one od klientów, którzy kupili dany produkt.